ΑΝΕΚΔΟΤΑ, δέσμη 04η Χ 5

16. ΑΓΓΟΥΡΙ
Ένα βράδυ σε μια ταβέρνα της Αμερικής συναντήθηκαν τρεις Έλληνες παλιοί φίλοι. Αφού λοιπόν είπαν τα συνηθισμένα, έγινε πρόταση να δοκιμάσουν ποιος θα πει το πιο μεγάλο ψέμα. Λέει ο πρώτος, εμένα ένας θείος μου μας έκανε δώρο έναν ουρανοξίστη. Στην συνέχεια μίλησε ο δεύτερος και τους είπε πως, όταν ήρθαν στην Αμερική έμειναν σε μονοκατοικία. Εκεί ο πατέρας του καλλιέργησε έναν κήπο που έκανε φοβερά κηπευτικά. Ανάμεσά τους ήταν ένα αγ­γού­ρι που δεν χωρούσε πλέον στον κήπο τους και πέ­ρα­σε στου γείτονα. Και μετά στου διπλανού και συνέχιζε να μεγαλώνει. Παίρνοντας τον λόγο ο τρίτος τους λέει, Ε­γώ βρέθηκα μια φορά σε έναν γάμο, με τόσο πολύν κό­σμο που, μόνο για τα φαγητά που μαγείρεψαν έφερα σαράντα καράβια μαύρο πιπέρι. Και απαντά ο δεύτερος, κοίτα φιλαράκο, λιγόστεψε το πιπέρι, γιατί. . . θα μακραίνω κι άλλο το αγγούρι.

17. ΓΙΑΝΝΗΣ
Σε μια φιλική συντροφιά χριστιανών υπήρχε κι ένας μωαμεθανός. Κάθε τόσο βρίσκονταν στο σπίτι κάποιου γιορτάζοντας το όνομά του. Μετά την εφηβεία, ο μω­α­μεθανός τους είπε πως αισθάνονταν άσχημα που δεν γιόρταζε να τους καλεί κι εκείνος στο σπίτι του. Η λύση δόθηκε άμεσα. Του έδωσαν το χρι­σ­τιανικό όνομα Γιάννης και γιόρταζε κι εκείνος. Έτσι άρχισαν οι γιορτές του Γιάννη, που είναι οχτώ φορές το χρόνο, και τον καταξόδιασαν. Ώσπου τέλειωσε την περιουσία του πατέρα του. Και τότε ζήτησε να του δείξουν τον άγιό του. Όπως τον είδε στην εικόνα ξυπόλητο και σκελετωμένο, τον κοίταξε καλά-καλά και κου­νώ­ντας το κεφάλι, του είπε. -Έρε κατακαημένε Αη Γιάννη, κι εσύ στα γλέντια το έριξες, όπως κι εγώ, γι αυτό κατάντησες ξυπόλητος.

18. ΓΡΗΓΟΡΑΔΑ
Κάποτε τρεις φίλοι κουβέντιαζαν για την γρηγορότερη ταχύτητα που υπάρχει μέσα στο σύμπαν. Λέει ο πρώτος πως, το γρη­γο­ρότερο πράγμα που γνωρίζει ο ανθρώ­πι­νος νους, είναι το φως. Αναλογιστείτε πως τρέχει τρια­κό­σιες χιλιάδες χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο. Α... όχι λέει ο δεύτερος, η σκέψη είναι πολύ γρηγορότερη. Διότι, ώσπου να ξεκινήσει το φως, η σκέψη ταξιδεύει σε όλο το σύμπαν και ξαναγυρίζει στη θέση της. Δεν καταλάβατε καλά τους απαντά ο τρίτος. Το πιο γρήγορο πράγμα δεν έχει καμιά σχέση ούτε με φως, ούτε με σκοτάδια, ούτε με σκέψη και με πράσινα άλογα. Διότι το πιο γρήγορο πράγμα που το καταλαβαίνει ο άνθρωπος είναι το κόψιμο. Πριν προ­λά­βεις να το συνειδητοποιήσεις, σου γεμίζει το παντελόνι. Γι αυτό ξανασκεφτείτε το πριν προλάβει να σας στείλει.

19. ΛΑΣΤΙΧΟ
Σε μια χαρούμενη συντροφιά μιλούσαν για τις όμορφες, ανάμεσά τους ήταν και ο Παντελάκης, που τους άκουγε. Ο Παντελής μιλούσε μόνο όταν τον ρωτούσαν. Και φυσικά διασκέδαζαν μαζί του. Κάποια στιγμή περ­νάει από δίπλα μια καλλονή. Τα μάτια όλων την ακολούθησαν. Μετά τους πρώτους υπαινιγμούς και υμνολόγια, ρωτάνε τον Παντελή. -Τι θα έκανες αν η κοπέλα σου δινότανε; Απάντηση: -Πρώτα θα τις έλεγα πόσο όμορφη είναι, με όλα τα στολίδια. -Μετά τί θα έκανες; -Θα τη χάιδευα τα χέρια και τα μαλλιά. -Και μετά; -Χμ...θα της έβγαζα χαμογελώντας το φόρεμα.-Και μετά; -Θα της έβγαζα ευγενικά τον στηθόδεσμο.
-Και μετά, τί θα έκανες μετά; -Θα της χάιδευα τα πόδια απαλά και σιγά-σιγά, θα της έβγαζα το βρ-εσώρουχο. -Και μετά; (γρήγορα) -Θα έπαιρνα το λάστιχο να το κάνω σφεντόνα.

20. ΝΑΥΑΓΙΟ
Μέσα στα βαθιά του Ατλαντικού, έγινε ναυάγιο. Λίγοι επιβάτες είχαν σωθεί. Μετά από μεγάλες προσπάθειες βγήκαν πάνω σε ένα νησάκι έξι κοπέλες κι ένας άνδρας. Από την περιοχή δεν περνούν πλοία. Έτσι αποφάσισαν να μοιράζονται ότι φαγώσιμο έβρισκαν, από ζωντανά, φρούτα και χόρτα. Οι κοπέλες μοιράζονταν και τον μοναδικό άντρα που απόμεινε, Μετά από καιρό είδαν ένα πλοιάριο να το παρασέρνουν τα κύματα, ώσπου βούλιαξε. Όμως ένας ναυαγός κολυμπούσε προς το μέρος τους. Όταν έπιασε στεριά και γνωρίστηκαν, άρχισαν να λένε τις περιπέτειές τους. Τελικά λέει ο άνδρας στο νεόφερτο ότι, από τις έξι γυναίκες εξυπηρετούσε κάθε μέρα μια, μόνο την Κυριακή ξεκουράζονταν. Και χαίρεται πολύ για την βοήθεια. Κι εκείνος όλο χαρά. Αχ και η Κυριακή δικιά μου!

Παν Ελλήνιος, κοσμοερευνητής και συγγραφέας. τηλ. επικοιν. 2310 93 97 83
http: panelinios.blogspot.com, http: users.otenet.gr/~elinios/, elinios@otenet.gr,