11. ΚΑΠΝΙΖΕΙΣ
Ένα καπέλο και μια καμπαρτίνα, ακολουθούσαν επίμονα ένα κορίτσι. Σε μια στιγμή ανοίγει το βήμα της η κοπέλα και προσπαθεί να απομακρυνθεί. Το καπέλο και η καμπαρτίνα κάνουν το ίδιο και δεν χάνουν επαφή. Χωρίς να το καταλάβει η κοπέλα βρέθηκε σε μια απόμερη περιοχή, και τότε την έπιασε πανικός. Με όσες δυνάμεις της απόμειναν, έβαλε τα δυνατά της να τρέξει, αλλά το καπέλο και η καμπαρτίνα την πρόλαβαν. Και τότε όρμησαν πάνω της και την βίασα. Αμέσως μετά απομακρύνθηκαν κάπως για να πάρουν μιαν ανάσα. Η κοπέλα συμμάζεψε τα ρούχα που της απόμειναν και άναψε τσιγάρο. Με την λάμψη του αναπτήρα όμως, βλέπει το πρόσωπο που την βίασε. Και με έκπληξη του λέει: -Θείε Τάκη εσύ. Κι εκείνος πού επίσης είδε τα χαρακτηριστικά της: -Κάτια! Καπνίζεις;
12. ΚΑΝΤΗΛΑΝΑΦΤΗΣ
Κάποτε ένας καντηλανάφτης βρήκε τρόπο να ξαφρίζει το παγκάρι με μια δική του μέθοδο. Όταν λοιπόν έφευγαν όλοι, πριν κλειδώσει την εκκλησία, στέκονταν μπροστά στην εικόνα της παναγίας που ήταν δίπλα στο παγκάρι, και ρωτούσε: - παναγίτσαμ, να πάρω ένα εικοσάρικο; -Ναι απαντούσε ό ίδιος και το έβαζε στην τσέπη του. Μια, δυο και τρεις, ο παπάς τον πήρε είδηση. Και τότε κρύφτηκε πίσω από μια μεγάλη εικόνα του χριστού που βρίσκονταν πάρα δίπλα και περίμενε. Ο καντηλανάφτης πριν φύγει ξαναρώτησε: -παναγίτσαμ να πάρω ένα πενηντάρικο; -Όχι απαντά ο παπάς, πίσω από την εικόνα του χριστού. Και ο καντηλανάφτης, τον κοιτάζει με όση αυστηρότητα τον διέκρινε λέγοντας, εσύ σκάσε, τη μάνα σου ρώτησα.
13. ΠΕΘΑΙΝΩ
Μια φορά ήταν ένα ζευγάρι, που πέρασε την ζωή του, από καλά μέχρι ιδιόρρυθμα. Μετά από πολλά χρόνια συμβίωσης, ήξεραν ο καθένας τις πονηριές του άλλου και προτιμούσαν να μην πιάνονται κορόιδο από τον άλλο. Μια μέρα ο σύζυγος που προσπαθούσε να πετύχει την συμπόνια της συντρόφου του, άρχισε να μουγγρίζει, οχ και οχ και πάλιν οχ. -Γυναίκα πήρα το μήνυμα, αυτή την φορά δεν τη γλυτώνω. Αυτό είναι το τελευταίο μου. Φαίνεται καθαρά πια πως θα πεθάνω. Στην αρχή η σύζυγος προσπάθησε να τον καθησυχάσει, δίνοντάς του θάρρος. Μετά όμως που κατάλαβε ότι κάτι θέλει να πετύχει, του λέει ξαφνικά και χωρίς περιστροφές. -Άκουσε να δεις, αν χρειαστεί να πεθάνει ο ένας από τους δυο μας, εγώ θα πάρω τα παιδιά και θα μετακομίσω στην Αθήνα.
14. ΝΗΣΑΚΙ
Σε μια συζήτηση μεταξύ χριστιανών και μωαμεθανών, ποιος ήταν μεγαλύτερος προφήτης, λέγανε διάφορα παράδοξα και απίθανα. Σε μια στιγμή λέει ένας μωαμεθανός, ακούστε το μεγαλύτερο θαύμα του μωάμεθ για να καταλάβετε. Μετά από ένα ναυάγιο, που οι άνθρωποι κόντευαν να πνιγούν όλοι, παρακαλώντας ο καθένας τον θεό του, ο μωάμεθ, στήθηκε μες την θάλασσα και με μια κουράδα έκανε ένα νησί. Έτσι σώθηκαν και οι χριστιανοί του ναυαγίου.
-Και μετά τί απέγιναν; ρωτά ο χριστιανός. Δεν ξέρω απαντά ο μωαμεθανός, αρκεί που δεν πνίγηκαν. -Έστησε ο χριστός το πουλί του σαν γέφυρα και βγήκαν στη στεριά, και μόνο τότε σώθηκαν. Αποκλείεται λέει ο μωαμεθανός, τέτοιο πουλί δεν γίνεται. Και ο χριστιανός. -Ένας πισινός σαν του μωάμεθ όμως, μόνο με τέτοιες γέφυρες βολεύεται. Έτσι, από τότε καθιερώθηκε το λεγόμενο «οθωμανικό δίκαιο».
15. ΑΤΑ
Κάποτε ένας ηλικιωμένος κατάλαβε ότι πλησιάζει ο καιρός του, να μεταναστεύσει για τον άλλο κόσμο. Όλη αυτή η συνέπεια του φαίνονταν πολύ ανεπιθύμητη και άχαρη. Γι αυτό και προσπαθούσε να μην το σκέφτεται, αλλά και να κάνει συντροφιά με νεότερους ανθρώπους. Ώσπου ένιωσε την σκιά και την ανάσα του χάρου να τον ακολουθούν σε κάθε του βήμα. Μια μέρα που πραγματικά αισθάνθηκε μέχρι και το άγγιγμά του, έκανε μερικά γρήγορα βήματα και μπήκε στην αυλή ενός σχολείου, όπου τα παιδιά έκαναν διάλειμμα. Χώθηκε ανάμεσά τους χωρίς άχνα. Τότε ο χάρος τον πλησίασε φανερά πλέον και του λέει, εσύ τί θέλεις εδώ; Ήρθα να κάνω μαμ, απαντά. Καλά του λέει ο χάρος, μόλις τελειώσεις, θα πάμε άτα.
Παν Ελλήνιος, κοσμοερευνητής και συγγραφέας. τηλ. επικοιν. 2310 93 97 83
http: panelinios.blogspot.com, http: users.otenet.gr/~elinios/, elinios@otenet.gr,
Σάββατο 2 Αυγούστου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου