ΦΟΙΝΙΚΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ!

Η «ευτυχία», άδηλη άγνοια των παραπληροφορημένων!

Στο πλαίσιο των μεθοδευμένων λεηλασιών ενάντια σε κάθε πολιτισμική πρόοδο του Ελληνισμού, οι αοριστίες που διοχετεύονται μέσα στις κοινωνίες, επί δύο χιλιετίες τουλάχιστον, σαν ιστορία, παραπλανούν και τον πιο ψύχραιμο. Έτσι, παραμορφώνουν ακόμα και ορατά τεκταινόμενα, τόσο τέλεια, ώστε να βλάπτουν τον κόσμο ανεπανόρθωτα. Είναι πλέον ολοφάνερο πως κυοφορού-νται συστηματικές παρωδίες γεγονότων, για τον αποσυντονισμό της παγκό-σμιας κοινής γνώμης, η οποία κατάντησε μοιρολατρική. Κι επειδή αυτή υπομένει τις γνωσιακές στερήσεις στο σύνολό τους, την οδηγούν σε πλήρη σύγχυση.
Αντικειμενικός στόχος της συμπαιγνίας, με το τέλειο σύστημα παραπλη-ροφόρησης που εφαρμόζεται, είναι, να απομακρύνει τις σκέψεις ακόμα και πολ-λών ερευνητών, από την απτή πραγματικότητα. Ειδικότερα επενεργεί σε «γραμ-ματιζούμενους», οι οποίοι, ενώ προβάλλουν «πατριωτική» έπαρση, με δήθεν αναπτυγμένη νοοτροπία, γίνονται παρωδοί των λεγομένων τους, προκειμένου να ωφεληθούν. Κι έτσι υπηρετούν, συνειδητά ή ασυνείδητα, την παγκοσμιο-ποίηση. Κάτι που πετυχαίνετε σχετικά εύκολα, αφού η επιβίωση κατάντησε σχεδόν αδύνατη στην πλειονότητα, λόγω εισοδηματικής δυσπραγίας.
Το ζητούμενο σε τούτη την πρωτογενή αναφορά, είναι η καταγωγή και προέλευση της Ελληνικής Αλφαβήτου, και σε προέκταση όλης της διανοητι-κής καλλιέργειας. Ένα μεγάλο μέρος αυτού του επιτεύγματος, το οποίο οφεί-λεται σε όλη την Ελληνική γραμματεία της αρχαιότητας, αποδίδεται και στους Φοίνικες. Είναι κάτι που ταλανίζει πολλούς επιφανειακούς αναζητητές, των εύκολων απαντήσεων. Κάποιοι μάλιστα φτάνουν σε σημείο να παρουσιάζουν τους κατοίκους όλης της Φοινικικής περιοχής σαν Σημίτες. Μεταξύ όλων αυ-τών αναφέρουν φυσικά και τον Κάδμο, ως Φοίνικα, άρα... Σημίτης.
Ο Κάδμος όμως, ξεκινώντας από την μυθική Σιδώνα, Ελλήνων χώρα, αναζήτησε την αδελφή του Ευρώπη, διατρέχοντας, την έτσι επονομασθείσα κατόπιν Ήπειρο, από όπου και το όνομά της. Με χρησμό δε του Μαντείου των Δελφών, θεμελίωσε μετά, και την πόλη των Θηβών κατά την αναζήτηση της αδελφής τους Ευρώπης. Κάπως έτσι ίδρυσαν αντίστοιχα και οι αδελφοί του, Φοίνικας την Φοινίκη και Κίλικας την Κιλικία. Διότι, σύμφωνα με την εντολή του πατέρα τους Αγήνορα, δεν μπορούσαν να επιστρέψουν πλέον στην πατρίδα τους την Σιδώνα, χωρίς να βρουν και να φέρουν μαζί τους πίσω την αδελφή τους Ευρώπη, την οποία τους συνέστησε να προσέχουν πριν εξαφανιστεί.
Τα παιδιά επομένως των μυθικών βασιλιάδων της Σιδώνας, του Αγήνορα και της Τηλεφάσης, ήταν αδέλφια της Ευρώπης, αλλά και σημαντικά πρόσωπα της Ελληνικής Μυθιστορίας. Πατρίδα τους η Σιδώνα, η σημερινή Σαΐδα της Συρίας. Από κει ο Ζευς, σαν ξανθόμαλλος ταύρος, οδήγησε την Ευρώπη στην Κρήτη. Από την συνεύρεση των οποίων προέκυψαν οι δύο κριτές του Άδη, Μί-νωας και Ραδάμανθυς, ως παιδιά του πατέρα των θεών και ανθρώπων Διός. Στην αναφορά όμως μπαίνει και ο Διόνυσος, διότι και αυτός είναι Φοινικικού γέ-νους και καταγωγής, από την μητέρα του Σεμέλη, η οποία ήταν κόρη του Κάδμου και της Αρμονίας. Σημίτες λοιπόν και η Ευρώπη και ο Βάκχος;
Η Φοινίκη εξελίχθηκε σε λαμπερή πόλη-κράτος, Ελλήνων χώρα, η οποία ήκμασε για μεγάλα διαστήματα, σε όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Προ-όδευσε ακόμα πάρα πολύ στις τέχνες, στο εμπόριο και στα γράμματα, συμμε-τέχοντας ενεργά, λογικά, και τελείως φυσιολογικά, στην ανάπτυξη και της Ελ-ληνικής γραμματείας. Όπως εξ άλλου και όλες οι άλλες περιοχές της δημιουρ-γικής Ελλάδος, παίρνοτας μέρος και στην διαμόρφωση της Αλφαβήτου. Η οποία, σημειωτέον, ήταν βασικό στοιχείο γενικότερης αναβάθμισης της ανθρω-πότητας, για την κατανόηση, τόσο της ύπαρξής της, όσο και του σύμπαντος. Εξ άλλου, αυτή η έφεση των πόλεων-κρατών της Ελληνικής επικράτειας, εξελίσσονταν σε όλο τον περίγυρο της Μεσογείου, ως μια σιωπηλή άμιλλα. Που είναι λοιπόν το παράδοξο που μπορεί να προκαλεί τόση ανούσια φλυαρία και άσκοπο θόρυβο; Διά των οποίων φυσικά μεγαλώνει συνεχώς και η σύγχυση, αλλά και η παραπληροφοριακή παραπλάνηση των «φωστήρων»!
Φαίνεται πως, τα σημαντικότερα πράγματα διαφεύγουν από πάρα πολλούς, γι’ αυτό και χάνονται στα επιφανειακά και περιθωριακά. Διότι, σε όλα γενικώς τα παράλια της Μεσογείου, από τις Ηράκλειες Στήλες μέχρι και τον Καύκασο, ευ-δοκιμούσαν όλο εκείνο το διάστημα, μόνον Ελληνικές πόλεις! Οι ονομασίες των οποίων εξακολουθούν να ηχούν και να προβάλλονται με όλο το Ελληνικό τους μεγαλείο. Τέτοια τοπωνύμια υπάρχουν ακόμα, όπως, η Μαυριτανία στην περιοχή του σημερινού Μαρόκου και Αλγερίας. Η Καρχηδόνα στην θέση της Τυνησίας, η οποία κτίσθηκε από Φοίνικες, υπό την αιγίδα μάλιστα της Διδούς, αρχοντοηγέτιδα της Τύρου. Καθώς, η Λιβύη του Δαναού με την Τρίπολη, που εξακολουθεί να φέρει το πρωταρχικό της όνομα. Ακόμα η Αίγυπτος ιδρυθείσα από τον Αίγυπτο και η Βαβυλώνα των κρεμαστών κήπων, η οποία παρέμεινε χα-ρακτηρισμένη ως ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Και ακριβώς αυτό είναι το λανθάνον σημείο που ξέφυγε από την υποταγμένη διανόησης.
Να σημειωθεί ακόμα ότι, από Έλληνες πρωτο-οικοδομήθηκαν ο Λίβανος, τα Άδανα, η Πέργαμος, η Αλλικαρνασός, η Τροία- Ίλιον, η Σμύρνη, η Κερασούς και Τραπεζούς του Πόντου, η Γεωργία, η Κριμαία, η Οδυσσός και πολλές άλλες ονομαστές περιοχές των παραλιών της Μεσογείου. Γνωστές πόλεις-κράτη, με τοπωνύμια Ελληνικής έκφρασης και γραφής υπάρχουν ακόμα, όπως: Η ΦΟΙΝΙΚΗ, με όμικρον-γιώτα, η ΒΑΒΥΛΩΝΑ με ύψιλον και ωμέγα. Όπως και το ΣUΕΖ, το πορτ ΣΑΙD και το ΑΣΟΥΑΝ, που αν διαβαστούν αριστερόστροφα, όπως εξακολουθούν να γράφουν εκεί ακόμα, δίνουν αντίστοιχα τα ονόματα: ΖΕUΣ, ΔΙΑΣ και ΝΑΟΥΣΑ. Περιοχές που επίσης ήκμαζαν από χιλιετίες, αφήνοντας τα πολιτισμικά τους σημάδια. Τα οποία φανερώνουν την περίοδο της ακμής τους, μέχρι και σήμερα.
Το δράμα μεγαλώνει ακόμα περισσότερο, όταν στην άκρατη φλυαρία εμ-πλέκονται και οι Πλούταρχος 46-127, και ο πατέρα της ιστορίας Ηρόδοτο -484 -410. Οι οποίοι λένε απερίφραστα και δίχως παλινδρομήσεις ότι, οι Έλληνες της Φοινίκης, ως τμήμα του ευρύτερου πολιτισμικού στοιχείου συμμετείχαν στην σύνθεση κάθε ίχνους πνευματικής ανάπτυξης. Άρα και της αλφαβήτου!
Από όσα έχουν καταγραφεί ως εδώ γίνεται φανερό πώς, η πολύπλευρη σύγχυση που μεθοδεύεται ενάντια σε κάθε πολιτισμικό στοιχείο στην περιοχή, σημαδεύει το Ελληνικό πνεύμα. Και φυσικά γίνεται για την εξοστράκιση των Ελλήνων κατοίκων της περιοχής, «με θεϊκή εντολή» από τους κατασκευαστές του γιαχβέ. Διότι εκεί εγκαταστάθηκαν με «προτροπή του», σημιτικά στοιχεία, σαν δικοί του απόγονοί. Τα οποία προωθεί κατά την βίβλο, δια του Αβρααμισμού στην γη Χαναάν-Παλαιστίνη, μέχρι και σήμερα. Μια Παλαιστίνη που όπως λέει, τους την κληροδοτεί αυθαίρετα, με το έτσι θέλω. Γι’ αυτό και την υφαρπάζουν οι υιοί Ισραήλ, μαζί με το «γάλα και μέλι πού ρέει». Οι δε παθόντες ήταν όλοι τους Ελληνικά φύλα της Σιδώνας, της Βαβυλώνας, της Φοινίκης, της Κιλικίας και όλου του περίγυρου, τον οποίο σφετερίζονται από τόσο παλιά.
Κάποιοι «πολυγνώστες» μάλιστα, και μετά τα γεγονότα που εξελίσσονται στην περιοχή τελευταία, τις παραχωρούν άνευ όρων στις ιουδαϊκές πανουργίες. Τις οποίες, αν μελετήσει κανείς έστω κι επιφανειακά, διαπιστώνει το φοβερό δράμα που ξετυλίγεται στην περιοχή από τότε. Βλέπε: Βίβλος, έξοδος, ιγ΄ 5. «Όταν λοιπόν ο Κύριος σε φέρει εις την γην των Χαναναίων και των Χετταίων...». Αμώς, θ΄ 15. «Και θέλω φυτεύσει αυτούς, επί την γην αυτών...». Ησαΐας ιδ΄ 24, «Κύριος ώμοσεν των δυνάμεων, να συντρίψει τον Ασσύριον...». Ησαΐας, ιθ΄. «Ο κύριος θέλει επέλθει εις την Αίγυπτον, η καρ-δία της οποίας θέλει διαλυθεί...»!
Όλες αυτές οι αυτόνομες πόλεις-κράτη των Ελλήνων, δημιουργούσαν απρόσκοπτα πολιτισμικό έργο επί δεκάδες χιλιετιών, συμβάλλοντας στη γενική εξέλιξη. Επειδή λοιπόν, για κάποιο χρονικό διάστημα οι περιοχές κατοικήθηκαν δόλια, καί από σημιτικά φύλα, δεν δικαιούνταν τότε να συνέβαλλαν, εν δυνάμει, και οι Ελληνο-Φοίνικες στην συγκρότηση του πολιτισμικού Ελληνικού τρόπου σκέψης, ζωής και συμπεριφοράς; Των οποίων ένα κομμάτι είναι καί η Ελληνική γραμματεία, άρα και η Αλφάβητος, που αποτελούσε γνήσιο Ελληνικό έργο;
Κάποιοι μάλιστα θέλουν να ξεχωρίσουν τις φαυλότητες της παλαιάς διαθή-κης από την καινή. Τα γραφόμενά τους όμως είναι εδώ παρόντα, όπως: Πράξεις αποστόλων, ιγ΄ 17 που μας λένε, «Ο θεός του Ισραήλ, εξέλεξε τους πατέρας ημών...εν Αιγύπτω...Και αφού κατέστρεψεν επτά έθνη εν γη Χαναάν, διεμέρισεν εις αυτούς την γην αυτών...» Άλλοι πάλιν θέλουν να διαφοροποιήσουν τον Σιωνισμό από τον χριστιανισμό. Κι εδώ όμως φαίνεται η πλάνη. Ψαλμοί, ρλε‘ 21, «Ευλογητός ο Κύριος εκ Σιών, ο κατοικών εν Ιερουσαλήμ. Αλληλούϊα». Καθώς και στο, Κατά Ιωάννην ευαγγέλειο, ιβ‘ 15. «Μή φοβού θυγάτερ Σιών, ιδού ο βασιλεύς σου έρχεται, καθήμενος επί πόλου όνου...».
Τα δε τελευταία γεγονότα, που έχουν μια τελείως διαφορετική εξέλιξη, διδάσκουν στην ανθρωπότητα την πιο αλλοπρόσαλλη παρωδία της ιστορίας. Γι’ αυτό και παρατηρείτε το φαινόμενο της ανεξέλεγκτης σύγχυσης που μαστίζει τους πολίτες της γης. Είναι μια παγκόσμια κατάσταση η οποία ξεκίνησε πριν από δύο περίπου χιλιετίες και σήμερα λέγεται παγκοσμιοποίηση. Η οποία συνεχί-ζει τόσο μεθοδευμένα την τακτική της, ώστε, να απολύει ο άνθρωπος τον εαυτό του, ακόμα και στον ίσιο δρόμο.
Ανάμεσα στα πολλά φαύλα, συμπλέουν και κάποιες ολοφάνερες ανθρώπινες δραστηριότητες. Οι οποίες καταμαρτυρούν αυτή την συστηματική αλλοτρίωση της πραγματικότητας. Μεταξύ τους βρίσκεται φυσικά και η καταγωγή του Ελληνικού αλφαβήτου. Είναι κάποιοι τύποι, όπως ο πολωνο-ιουδαίος Φαλμεράϋερ, οι Γερμανο-σήμίτες Βόλφ και Λάχμαν και τελευταία κάποιος Σεργκέϊ Γκρόςς, Γαλλοεβραϊκής προέλευσης. Όλοι μαζί αυτοί οι «καλοθελητές», ενεργούν σαν ανιστόριτοι και αδαείς «φωστήρες», χρησιμοποιώντας σκόπιμα συστήματα ιδεολογικού αποπροσανατολισμού. Έτσι βοηθούν στην μεθοδευμένη σύγχυση της παγκόσμιας κοινής γνώμης, σχετικά με τις γλωσσικές διαδρομές. Να λοιπόν οι γραπτές και πρακτικές τους εφαρμογές. Οι οποίες οδηγούν όλες μαζί, στην παγκόσμια κατάντια που την μαστίζει. Γι’ αυτό και η επιλογή μένει στην κρίση του κάθε σκεπτόμενου Έλληνα, τι να δοξάζει και τι να ακυρώνει!

παν ελλήνιος, κοσμοερευνητής και συγγραφέας. τηλ. επικοινων. 2310 93 97 83
http: panelinios.blogspot.com, http: users.otenet.gr/~elinios/, elinios@otenet.gr