ΓΑΜΗΣΙΜΑ, 19o

Είναι νομοτέλεια, κάθε ζωντανό, άρα και ο άνθρώπος, να προβάλεται ως εγώ!

Μετά την κατάλυση του Ελληνικού τρόπου σκέψης, ζωής και συμπεριφοράς, πριν από δυο χιλιετίες περίπου, ο οποίος όριζε και τις πολιτισμικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων για την διαιώνιση του είδους, άλλαξαν πολλά. Η «εξέλιξη» ακολούθησε την κατεύθυνση που προσδιόριζαν οι νέοι διαμορφωτές. Έτσι, βάδισε στην πορεία πουκαθόριζαν οι μεταπλάστες των κοινωνικών θεσμών και κανόνων. Συνεπώς, γι αυτούς και για άλλους λόγους, είναι τελείως κατανοητό να λέγεται σήμερα ότι, υιοθετείται ένα κορίτσι, ότι παντρεύονται-υποανδρεύονται οι άνδρες. Και φτάνουν μέχρις εκεί που, ενώ ο γάμος, η σύζευξη, το ζευγάρωμα και η συνουσία, συνάδουν σε μια ιδεολογική, φυσική, κοινωνική και θεσμική πρόταση, με όλες τις γαμήσιμες-τις του γάμου ακολουθίες. Σήμερα ανατρέπονται όλοι οι κανόνες που συνθέτουν την έννοια τόσο της φυσικής όσο και της πολιτισμικής εξέλιξης του ανθρώπινου είδους.
Με τα νέα δεδομένα, τα γαμήσιμα συγκροτούν τις σχέσεις μεταξύ και ατόμων του ιδίου φύλου, χωρίς να γεννούν. Βέβαια, καθένας που λέει ότι έχει σχέση με προσγειωμένες αντιλήψεις, οι οποίες τον ξεχωρίζουν από τ' άλλα όντα, δεν δικαιούται να διαγράφει, να ακυρώνει και να καταστείλει, βίαια, ή με διατάξεις, την κάθε οργανική ιδιαιτερότητα που προκύπτει από γονιδιακή εντολή. Η οποία, από την μια ενοχλεί τις γυναίκες που θέλουν τον άντρα, αρσενικό, και από την άλλη τους διαφορετικούς, που διεκδικούν δικαιώματα. Κι έτσι, θέλοντας οι αδύναμοι και μη γνωρίζοντας οι δογματικοί, φτάσαμε στην εποχή που τα γαμήσιμα ανάγονται σε «κοινωνικό θεσμό» που είτε τον αποδέχονται κάμποσοι, είτε διαφωνούν κάποιοι άλλοι, δίνουν το κοινωνικό χρίσμα της νέα τάξης πραγμάτων!