Στου κουφού την πόρτα, χάνεις και τον καιρό, αλλά και τον εαυτό σου!
Θέλω να υποβάλλω μιαν ερώτηση, στην «εξοχότητά» των μακακέων, για λογαριασμό όσων υπομένουν τα τελευταία διαδραματιζόμενα στην Ελλάδα. Το σκηνικό ξετυλίγεται μεταξύ «δημοσιογράφων, πολιτικών, κυβερνητικών, και δογματικών φωστήρων».Πολλά λέγονται ακόμα στον τύπο και την τ. ν, του καταπονεμένου λόγου. Και μην μου πείτε πως δεν σας εγγίζουν τα παρατράγωδα στα πορτοπαράθυρα της καθημερινής μας «παραπληροφόρησης για τα Ελληνικά δρώμενα. Όμως με πρόλαβε η περυσινή προφητεία του μακόπουλου, με το Θέ...και το Μα... Και μη μου πείτε ότι δεν είναι σπουδαία αντιπαράθεση, με στοιχεία και ντοκουμέντα που ξεμπροστιάζουν την Ελλάδα και τους κανακάρηδές της. Για θα σας πάρει είδηση ο μακακαχιός και τότε θα βγουν στην επιφάνεια τα λερωμένα τ’ άπλυτα, τα ροζ και τ’ άλλα χρώματα. Και γυρνώ στην αρχική μου ερώτηση, που στην κορυφή της απορίας, αρχίζουν τα μακακοκάμπουρα με το τρέμουλο του ροζ Ντι Βι Ντι στους κύκλους του μεγαλίσιους, που όλοι γνωρίζουν το περιεχόμενο, χωρίς να το έχει δει κανείς. Και μαζί με την Ροζίτα της κεντρικής υπόθεσης, ξαναβάφουν το μαύρο εσώχρημα και το κάνουν ροζ συμπτίξεις μεταξύ γης και ουρανού της αιθέριας πολιτικής συντροφιάς, της οποίας τα κυκλώματά δεν αφήνουν τίποτε άβαφο. Τελικά, θα την κάνω την ερώτηση, κι ας γίνει ό,τι γίνει, για τα μακακο-θέμουλα, που μοιάζουν με το πάθημα του παπά και της παπαδιάς που, αν και σιωπηλός, την έπιασε στα πράσα. Για να σπάσει λοιπόν τον πάγο μεταξύ τους η παπαδιά θύμισε στον παπά πως, η γάτα τους γέννησε τέσσερα γατιά και πρέπει να τα βαφτίσουν. Έπιασε λοιπόν το πρώτο από τ’ αυτιά η παπαδιά και βουτώντας το στον αέρα, είπε ως νονά: Αυτό το λένε, με είδες για δεν με είδες; Το δεύτερο ο παπάς το είπε, σ’ είδα αλλά δεν μίλησα. Το τρίτο η παπαδιά το βάφτισε, μια φορά ήταν αυτό και δεν το ξανακάνω. Και κλείνοντας με το τέταρτο ο παπάς, είπε, τώρα πια που το έμαθες, άλλο δεν τ’ αφήνεις. Και φτάνω στο γενικό πλαίσιο της γνωστής μακακο-ροζίτας, που έγινε κύριο θέμα της Ελληνικής τραγωδίας, με την ανεργία και τους νταβατζήδες, τα Σκόπια και την Μακεδονία, την Ευρώπη και το Βέτο, τα μηνιάτικα των 500-700 ευρώ. Τις συντάξεις των 400-600 από την μια, και των μακακέων με τις 7000-έως και 10 000 ευρώ τον μήνα, και τα κορόιδα από την άλλη που με τον ήλιο τα βγάζουν, και με τον ήλιο τα μπάζουν, να αναρωτιούνται, τί έχουν τα έρμα και ψοφούν! Και τα εκατομμύρια, να τρέχουν για εφοριακό έλεγχο, τα εξωγαμήσιμα στα διαγνωστικά κέντρα, τα κουμπαριά στα τούρκικα χαρέμια, και όλα μαζί να μας κεντούν, ψιλό γαζί. Ενώ οι μακακόπουλοι οικτήρουν την κατάντια. Και μόνον όσοι έχουν γερά αυτιά, ακούνε από βαθιά την ηχώ από το γνωστό και αλησμόνητο ενθύμημα να λέει πως πρέπει να μάθεις «Έρε κατακαημένη Ελλάδα, τι σου ’μελλε να πάθεις»!
Σάββατο 2 Αυγούστου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου