ΑΝΕΚΔΟΤΑ, δέσμη 07η Χ 5

31. ΚΑΤΟΧΙΚΑ
Στα δίσεκτα χρόνια της γερμανικής κατοχής, στις μεγάλες πόλεις περνούσαν δύσκολα. Πολλοί πήγαιναν σε χωριά, προσπαθώντας να φέ­ρουν ότι φαγώσιμο έβρισκαν. Στις κεντρικές εισό­δους οι Γερμανοί είχαν φρουρές για έλεγχο των ει­σερ­χο­μένων. Κάποια στιγμή ο Γερμανός ήταν απα­σχο­λημένος με μια όμορφη, και μαζεύτηκε μεγάλη ουρά. Ο βοηθός του ρωτούσε κάθε τόσο τι να κάνω με αυτόν; Σε μια περίπτωση που επέμενε πο­λύ ο βοηθός, ρωτά ο Γερμανός.
-Τί έχει αυτός στο καλάθι του; -Σύκα του απαντά. -Έ…βάλτα στον κώλο του λέει ο Γερ­μανός. Μό­λις το άκουσε ο συκάς, πάτησε τα γέλια. Ορ­γι­σ­μέ­νος ο βοηθός τον ρωτά. -Γιατί γελάς, άκουσες την διαταγή; -Δεν γελάω για μένα λέει ο συκάς αλλά για τον επόμενο, -Γιατί ξαναρωτά ο βοηθός, -Γιατί στο καλάθι του έχει αγγουράκια.

32. ΚΡΕΜΜΥΔΙΛΑ
Μετά τα 38 της, μια κυρία απόκτησε μια έντονη μυ­ρω­διά κρεμμυδίλας στο πουλί της. Πήγε στο γιατρό και του είπε τον πόνο της. Και ότι με αυτή την πάθηση δεν μπορεί να στεριώσει μαζί της κανένας. Εκείνος αφού την εξέτασε πο­λύ­πλευ­ρα, της είπε πως δεν μπορεί να εντοπίσει κάτι συ­γκεκριμένο. Της έδωσε όμως μια καλή θεραπεία, η οποία όμως δεν την ωφέλησε σχεδόν καθόλου. Μετά από καιρό ξαναπήγε στο γιατρό και του είπε πως βρήκε γιατριά, γνωρίζοντας κάποιον που του έλειπε η αίσθηση της όσφρησης. Χάρηκε ο γιατρός και της ευχήθηκε να πάνε όλα καλά. Μετά από λίγον καιρό όμως ξαναπήγε η κυρία στενοχωρημένη που τον έχασε και αυτόν. Τί συμβαίνει πάλι; ρωτά ο γιατρός. Δεν ξέρω γιατρέ μου του λέει, αλλά όποτε έρχονταν σε μένα έφευγε κλαμένος.

33. ΚΟΥΚΟΣ
Μια συντροφιά εξαρτημένων, κάπνιζε ξέγνοιαστη τα χασίσια της, κεκλεισμένων των θυρών. Κι ενώ όλοι βρίσκονταν στη «νιρβάνα» των απολαύσεων, τελείως απρόσμενα καταφτάνουν τα όργανα της καταδίωξης. Οι θαμώνες ψάχνουν μέρος να εξαφανίσουν τα λαθραία τους και καταλήγουν να τα κρύψουν στο παλιό ωρολόγι του κούκου. Μπαίνουν στον χώρο οι αστυνομικοί και αρχίζουν την έρευνα. Και παρόλο που έκαναν το δωμάτιο άνω κάτω, δεν βρήκαν τίποτα. Κάποια στιγμή ανοίγει το πορτάκι του κούκου. Και τότε, ρωτάει βιαστικά ο επί κεφαλής. -Τί ώρα είναι; Βγαίνει ο κούκος από την φωλιά του τον κοιτάζει καλά-καλά και σκέφτεται: -Δεν πηδιέσαι ρε μπάτσε, σιγά να μη σου πω τι ώρα είναι. -Κούκου!

34. ΧΡΕΟΣ
Μια γυναίκα παραπονιέται διαρκώς στον άντρα της, ότι την παραμελεί τόσο που δεν το αντέχει άλλο. Εκείνος προσπαθεί να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι, το κακό που του συμβαίνει είναι επειδή δεν έχει να πληρώσει από καιρό ένα χρέος. Και που ξέρει ο δανειστής τί κάνεις εσύ στο κρεβάτι σου; ρωτά η γυναίκα. Ναι της λέει εκείνος ταπεινά, ο δικαιούχος όμως μένει απέναντι και τον έχω συνεχώς στο μυαλό μου. Ωραία του λέει η γυναίκα του, έβγα στο παράθυρο και φώναξέ του, ότι, τώρα δεν έχεις να του τα δώσεις. -Λες να γίνει κάτι; ρωτά με τη σειρά του ο χρεώστης. Και βέβαια του απαντά εκείνη, δοκίμασε και θα δεις. Βγαίνει λοιπόν στο παράθυρο και του φωνάζει. -Δεν έχω να σου δώσω το χρέος. -Ωραία του λέει η γυναίκα του, τώρα να ξέρεις, ότι δεν θα μπορεί εκείνος.

35. ΑΝΟΧΗ
Με αφορμή τον νέο αγωγό πετρελαίου, κλήθηκαν σε μυστική συνάντηση ο Μπους ο Πούτιν και ο Καραμανλής, για να συμφωνήσουν σε μιαν ανοχή. Στο πρώτο διάλειμμα κατάλαβαν πως βρίσκονται σε οίκο ανοχής, χωρίς όμως να τους κακοφανεί. Στο δεύτερο ο Μπους απαίτησε τη­λέ­φω­νο να επικοινωνήσει με τις Η. Π. Α. Μετά και ο Πούτιν, Ε. . . με την ευκαιρία έκανε το ίδιο και ο Καραμανλής. Όταν ήρθε ο λογαριασμός του Μπούς ήταν 100 000 δολάρια, του Πούτιν 70 000 και του Καραμανλή 1 Ευρώ. Οι πρώτοι δυο διαμαρτυρήθηκαν ζητώντας εξηγήσεις. Η Διευθύντρια τους απάντησε λέγοντας. Κύριοι, σεις καταντήσατε την οικουμένη οίκο ανοχής και συτό θα το πληρώσεται στις πουτάνες. Όσοι δεν το κατάλαβαν επικοινωνούν απλά με την εσωτερική γραμμή που κοστίζει μια αστική μονάδα.

Παν Ελλήνιος, κοσμοερευνητής και συγγραφέας. τηλ. επικοιν. 2310 93 97 83
http: panelinios.blogspot.com, http: users.otenet.gr/~elinios/, elinios@otenet.gr,