Ο ΘΑΝΑΤΑΣ

Η ζωή, όπου κι αν εμφανιστεί, λειτουργεί με νομοτελειακούς κανόνες!

Επειδή το γονιδίωμα της ζωικής σύνθεσης, αποτελεί βασικό συστατικό του συμπαντικού γίγνεσθαι, αν και όπου βρει μια θαλπωρή μήτρα να φιλοξενηθεί, ενεργεί σαν προζύμι για δράση। Αυτή της η συμπεριφορά προκαλεί τριβές, επιδρώντας στην ανόργανη ύλη, και τότε τα μόρια που συμμετέχουν αρχίζουν να περιστρέφονται κινούμενα, προκαλώντας ζυμώσεις και χημικές ενώσεις, οδηγώντας στην εκκόλαψη। Μεταμορφούμενα δε σε ενόργανό ζωικό συστατικό, παίρνουν μέρος κάπου μέσα στο Είναι, με διάφορες μορφές όντων, σαν ένα στιγμιαίο διάλειμμα του αιώνιου ύπνου.
Ο άνθρωπος, ως ο τελειότερος και πιο σύνθετος οργανισμός, έχει την δυναμικότητα να σκέφτεται και να πράττει μεν· αλλά επειδή δεν συμφωνεί με τον φυσικό νόμο του σκληρού θανατά, πλάθει όνειρα ζωικής παράτασης। Γι αυτό και για να αποφύγει τις ευθύνες της άγνοιας και των αδυναμιών του, επινοείται θεούς που τους αναθέτει την φροντίδα, και διαβόλους για να τους χρεώνει τις ατασθαλίες του. Έτσι, νομίζει πως προστατεύεται από τα άγρια φαινόμενα της φύσης, όπως: πλημμύρες, κεραυνούς, χιονοθύελλες, ανέμους, σεισμούς, ζέστες, και παγωνιές. Τελικά όμως, παγιδεύεται στην μοιρολατρική του τραγικότητα και αυτοαπατημένος, υπομένει το νομοτελειακό του ταξίδι στο ακαθόριστο σύμπαν, με μια αόρατη, αλλά προσδοκούμενη «ευτυχία»!

παν ελλήνιος, κοσμοερευνητής και συγγραφέας. τηλ. επικοινων. 2310 93 97 ८३
http: panelinios.blogspot.com, http: users.otenet.gr/~elinios/, elinios@otenet.gr